แง้ๆ หนูจะเอาอันนี้ ไม่กิน หนูจะเล่น เปรี้ยงปร้าง โพ้ง คว้าขอกระจัดกระจาย อู้ยส์เด็กหนอเด็ก บทจะดื้อขึ้นมาก็เหลือรับประทานค่ะเพื่อนๆ ถ้าวัยโตมาหน่อยก็ต่อล้อต่อเีถียง สั่งแล้วมาเถียงกลับได้อีกสะงั้น แล้วการเลี้ยงลูกฝรั่งนี้จำไว้เลยนะคะ่ ว่า ห้ามตีเด็ดขาด เราไม่สามารถลงโทษด้วยการทำร้ายร่างกายเด็กได้ จะคว้าเด็กเข้ามาตีผั่วะๆ หรือจะให้ยืนกอดอกตีก้นเหมือนเราโดนสมัยเป็นนักเรียนไม่ได้เด็ดขาด ถึงจะเป็นการลงโทษก็ตามเพราะเด็กทำผิด หรือเด็กไม่เชื่อฟังก็ตาม เราไม่สามารถทำได้เด็ดขาดขาด และก็ไม่ใช่แค่เราค่ะ พ่อแม่เด็กเขาก็ไม่สามารถทำกับเด็กได้ เพราะนี้คือสิทธิเด็กที่ประเทศนี้คุ้มครองค่ะ

จริงๆ สิทธิิเด็กที่ประเทศนี้คลุมครองก็ยังมีอีกมากมาย ใกล้ๆ ตัวเห็นกันง่ายๆ ก็อาทิเช่น อายุไม่เกิน 13 ก็ไม่สามารถอยู่บ้านคนเดียวได้โดยไม่มีคนโตกว่าดูแล หรือ อยู่ด้วย หรือห้ามเด็กต่ำกว่า 18 ซื้อเหล้า ซื้อบุหรี ตามร้านค้าพวกบุหรีก็จะไม่มีวางอยู่ในที่ที่เห็นได้ จะต้องไปวางไว้ในช่องหรือที่ไหนก็ได้ที่ไม่ให้คนเห็น โดยเฉพาะเขาไม่อยากให้เด็กเห็น มีกิจกรรมของชุมชนทีให้เ็ด็กได้รวมด้วยฟรี สระว่ายน้ำ สวนน้ำสาธารณะ หรือว่าสวนสาธารณะที่เด็กใช้ได้ฟรี เป็นต้น

แล้วงี้ไม่มีการลงโทษ เด็กไม่ถูกตามใจกันเกินไปหรือธัญญ่า เด็กก็ต้องมีการถูกลงโทษ ไม่งั้นจะเชื่อฟังกันได้อย่างไร ถูกต้องค่ะ ธัญญ่าเห็นด้วย เด็กต้องมีการลงโทษถ้าเขาทำผิด และก็ต้องชมเชยเมื่อเขาทำดี สองสิ่งนี้คู่กัน งั้นเรามาเรียนรู้การทำโทษสไตล์ฝรั่งกันดีกว่า ก่อนอื่น ฝรั่งเขาเรียกการลงโทษว่า time out แล้วฝรั่งเขาลงโทษลูกหรือนักเรียนเขาอย่างไรบ้าง ธัญญ่ามีมาเล่าเช่นกัน

โดยทั่วไป ที่ทำกันเกือบทุกบ้าน นั้นก็คือ การให้ไปอยู่คนเดียว อาจจะเป็นการไปนั่งอยู่ในห้องคนเดียว ห้ามเล่นอะไร หรือว่าไปนั่งอยู่มุมห้องอยู่คนเดียว ถ้าเป็นที่ รร ก็จะมีโซนให้ไปนั่ง มีเก้าอี้คนถูก time out ให้ไปนั่ง ห้ามทำอะไรนั่งเฉยๆ เป็นการนั่งให้คิด และให้รู้สึกผิดว่าที่นั่งมานั่งตรงนี้เพราะทำผิด การให้เขาไปนั่งนี้ มีการจับเวลาด้วยค่ะ ซึ่งเหตุแห่งว่าจะต้องนั่งนานแค่ไหน ห้านาที สิบนาที ก็แล้วแต่ความผิดที่ได้กระทำ ถ้าเด็กไม่นั่งดีๆ นั่งไปก็ร้องตะโกนไม่หยุด หรือ ดิ้นโวยวาย ขาแขนถีบดิ้นปร้างๆ เราก็จะยังไม่เริ่มนับนาที เราเริ่มนับนาทีเมื่อเด็กเงียบ นิ่ง หรือถ้าไม่เงียบสะทีก็เพิ่มนาทีขึ้นไปได้ โดยบอกกับเด็กว่า ถ้าคุณไม่เงียบหรือไม่นั่งเฉยๆ จากนั่งห้านาทีตอนนี้เป็นเจ็ดนาทีแล้ว คุณก็จะอยู่ในนั้นไปเรือ่ยๆ ไม่ได้ออกมาเล่น หรือกินของว่าง ถ้าเขาร้องว่าหิว หรือว่าเหนื่อย หรือว่าต้องการออกไป ก็ต้องไม่สนใจ ไม่สนใจในที่นี้คือทิ้งเขาไปเลย แล้วออกไปไหนๆ มันไม่ใช่นะคะ่ ไม่สนใจในที่นี้คือเราไม่ต้องไปตอบหรือโต้เถียงกลับอะไร ได้แต่บอกกลับไปว่า เวลายังไม่เริ่มนับนะ เพราะคุณยังไม่เงียบ อยากจะออกมา กินน้ำถ้าเขาอ้างว่ากระหาย หรือจะออกมากินของว่างเพราะอ้างว่าหิว ก็บอกว่าจะให้ทันทีเมื่อ time out สิ้นสุด หลังจากเวลาแห่งการลงโทษจบลง เราก็เรียกเขาให้ออกมาได้หรือว่าเข้าไปหาเขา และก็ดำเนินกิจกรรมอื่นต่อไปตามปกติ

นอกจาการให้นั่งตัวคนเดียวแล้ว การลงโทษยังมีการยกเว้นไม่ทำหรือไม่ให้ในสิ่งที่เขาชอบ เช่น ถ้าเขาชอบเล่นเกมประเภทหนึ่งมาก หรือชอบรายการทางทีวีหนึ่งมาก ้ เราสามารถงด ยกเว้น ไม่ต้องให้เขาทำสิ่งน้นได้เช่นกัน เป็นการลงโทษ บอกว่าเราจะไม่ทำกิจกรรมนี้ เพราะคุณทำผิด หรือนำสิ่งนั้นมาต่อรอง ถ้าไม่ทำอันนี้ก็จะไม่ได้อันนั้น โดยทุกอย่างเป็นไปอย่างมีเหตุผล ออแพร์ต้องอธิบายให้เด็กฟังว่า คุณทำผิด และ สิ่งทีคุณทำไม่ถูกต้อง คุณสามารถทำอยา่งนี้ได้คุณมีทางเลือกให้ทำ แต่คุณไม่ทำในทางเลือกที่ถูกต้อง คุณทำผิด คุณไม่ควรทำอย่างนี้ และผลการไม่ทำก็คือต้องถูกลงโทษ ฉันรักคุณและปรารถนาดีต่อคุณ อยากให้คุณเป็นเด็กดี จึงได้ให้ time out

เด็กทุกคนดื้อค่ะ นี้แค่เพียงส่วนหนึ่งในหลายอย่างของการเลี้ยงเด็กที่ออแพร์ต้องมาเจอ พี่เลี้ยงอย่างพวกเราต้องหนักแน่นนะจ๊ะ



ด้วยรักจากใจ....ธัญญ่า